Yaş 35, yolun neresi eder...

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.

Dante gibi ortasındayız ömrün.

Demiş usta ….

Yolun neresindeyim bilmiyorum ancak hala yolda olmak çok güzel…

Ömürlük görevlerim var anneyim, evladım, kardeşim, hala, teyze, arkadaş…

Kimilerinin vazgeçilmez dostu, yıllanmış arkadaşı, yıllarca görmese de görünce kaldığı yerden devam ettiğim…

Ömür boyu görmek istediklerim, görmeye ısrar ettiklerim, belki biraz fazla sevdiklerim var…

Mutluysam ve çenem düşünce her şeyi anlatmak istediklerim,

Kızdığımda aynı şeyi bin defa anlattıklarım, seve seve dinleyenler….

Ne mükemmel anneyim ne mükemmel evlat, ne kardeş, ne arkadaş ama “iyi” olmaya niyetliyim…. 

Yaş 35 yolun neresindeyim bilmem, ama hala yolda olmak çok güzel…

Elim kolum dolu, hep yapacak bir işim var hep bir telaş;

Kahveler, çaylar hep soğuk hayaller hep öteli ama hep şükür hep bir gülümseme…

Ömer&Eli&Emir annesiyim bir kere; aldığım en güzel rütbe duyduğum en güzel koku ile;

En çok olmak istediğim annelikte cömertçe ödüllendirilmiş Rabbim…

Evlatlarım, ailem, dostlarım ve sevdiklerimle bir yaş daha yaşlanıyorum,

İnsanın aslında ne kadar aciz olduğunun farkında, iyilikten yana çok şey öğrenmek niyetinde,

Bulunduğum ana, sahip olduklarıma, yanımda olanlara, yanımda kalanlara şükrederek diyorum ki İyi ki doğdum… 🎂

15 Haziran 2016, Istanbul

Sulltan